Chociaż firmy zastanawiają się dziś jak przyciągnąć klientów na towary, których mogą wyprodukować właściwie dowolną ilość, to wszyscy możemy niedługo mierzyć się z konsekwencjami niedoboru ludzi jako wytwórców w gospodarce.

Rozbieżności w ocenie potencjalnego wpływu SI na gospodarkę są duże. Czy SI zrewolucjonizuje gospodarkę, a jeśli tak, to kiedy? W tym tekście stram się uporządkować aktualną dyskusję.

https://youtu.be/w6pZ06TeEHs

Temat ekonomii jest jednym z najbardziej zaniedbanych w szeroko pojętym ruchu narodowym. W przeciwieństwie do polityki zagranicznej, obronności, czy spraw obyczajowych, nie budzi on większych emocji. Jest to jednak jeden z tych tematów, w których większość osób czuje, że powinna posiadać własne zdanie w odniesieniu do najczęściej poruszanych zagadnień.

Debaty o imigracji i polityce imigracyjnej w mediach najczęściej mają charakter jednostronnej agitacji – zaproszony do studia „przedstawiciel pracodawców” przekonuje, że imigracja jest nieuchronna. Zaproszony polityk ten „zdroworozsądkowy” przekaz pracodawców popiera – najważniejszy jest przecież wzrost PKB.

Redefinicja pojęć jest bronią liberalnej lewicy w ramach przejmowania semantycznej sfery funkcjonowania zachodnich społeczeństw.

Jörmungandr wydaje się najlepszą metaforą współczesnego liberalizmu. Bo właśnie liberalizm, jak ów mityczny wąż, oplata dziś cały świat. Jest obecny wszędzie, na wszystkich płaszczyznach życia.

W wyobrażeniach wielu państwo jest narzędziem w pełnym tego słowa rozumieniu – dzięki posiadanym funkcjom wykonuje określone zadania, ma moduły, które można w pewnym zakresie modyfikować, oraz różnego rodzaju „przyciski i pokrętła” wpływające na finalny efekt jego działań.

Autor Dziejów dwóch narodów pokazał, że głupota w polityce zagranicznej – choćby posiłkująca się najszlachetniejszymi złudzeniami – prowadzi do katastrofy. Dla Bainville’a dzieje głupoty we Francji zaczynają się wraz z Rewolucją.

Jednym z głównych dążeń, płynących z pychy i nieuporządkowanych żądz, jest pragnienie uciszenia Boga. Chodzi o to, by nic nie zakłócało spokoju zdeprawowanych serc i intelektów, a zepsuty człowiek mógł się cieszyć fałszywym wyniesieniem ponad Boży porządek.